"Άπειρος Έρωτας"     Εκδόσεις  "Γκοβόστη"

                             "Το βιβλίο του καλοκαιριού και των διακοπών"

                                 apeiros_erotas_cover.pdf (823,5 kB)

Απόσπασμα από το βιβλίο:

Πέταξαν πάνω από τις λέξεις, τις αμφιβολίες και τις παρεξηγήσεις.

Το γαλάζιο του ουρανού και της γης μπερδεύτηκαν. Χάθηκαν οι φωνές και οι μουσικές. Έγιναν ψίθυροι, ανέβηκαν στον ουρανό, ενώθηκαν με τα φθινοπωρινά σύννεφα και πιο ψηλά με τη αστρική σκόνη. Η διάθλαση των ψιθύρων στη σκόνη, οδήγησε άλλους από αυτούς στους μακρινούς γαλαξίες και άλλους ξανά στη γη. Όλο το σύμπαν έμαθε για το τι συνέβη εκείνη τη στιγμή στο δωμάτιο της Μάρτσια. Οι ψίθυροι που επέστρεψαν στη γη, εμπλουτισμένοι από την διαστημική εμπειρία τους, μετέφεραν το γεγονός σε όλα τα πλάσματα της γης. Στα ζώα, στους ανθρώπους, στα φύλλα των δένδρων. Τα φύλλα αναρίγησαν. Πήραν τον ψίθυρο και τον έκαναν τραγούδι. Τον άκουσαν τα πουλιά και προσπάθησαν να τον μιμηθούν. Έτσι το μήνυμα έφτασε παντού και όλοι έμειναν έκπληκτοι. Τέτοιο τραγούδι είχαν καιρό να ακούσουν.

Μετά τον τελευταίο σπασμό την κοίμισε στην αγκαλιά του. Αυτός δεν κοιμήθηκε. Την παρατηρούσε με τρυφερότητα. Αναρωτιόταν σε τι είχε φταίξει και ο αέρας του έστειλε αυτό το πλάσμα. Πρέπει να σμίλευε τα χαρακτηριστικά της πολλά χρόνια. Πήρε στοιχεία από διάφορες φυλές, διάλεξε τα καλύτερα, προσπάθησε να τα αξιοποιήσει, να τα συνδυάσει με τον καλύτερο τρόπο και πέτυχε. Έτυχε να είναι σε δημιουργικό οίστρο.

Είχε πάνω της κάτι από ήσυχο αεράκι, κάτι από θαλασσινή αύρα, αλλά και μια δόση θύελλας, τραμουντάνας και όστριας.

Τώρα κοιμόταν και δεν ανάσαινε. Μόνο μια ελαφριά κίνηση του στήθους της πρόδιδε ότι ήταν ζωντανή. Έκλεισε λίγο τα μάτια του και προσπάθησε να την φανταστεί, να μπορέσει αυτήν την εικόνα να την κλείσει μέσα του. Για τις δύσκολες στιγμές, όταν δε θα την είχε.

Πρέπει να κοιμόταν πολύ βαθιά, γιατί παρατήρησε ότι η δεξιά γωνιά των χειλιών της είχε υγρανθεί, όπως συμβαίνει στα μωρά.

Άφησε τον εαυτό του να ταξιδέψει ελεύθερα. Να βυθιστεί στο παρελθόν του, στις προσδοκίες του, στα όνειρά του. Πώς είχε φανταστεί τη γυναίκα; Έμοιαζε καθόλου με αυτή που του έφερε ο Ειρηνικός; «Βέβαια, έβαλα και εγώ το χεράκι μου», μουρμούρισε. Για να επαληθευτεί η πεποίθησή του ότι η ζωή τού καθενός πλάθεται σε μεγάλο ποσοστό από τον ίδιο και όχι από τους θεούς. Τι πίστευε εκείνη τη στιγμή; Σκεφτόταν ότι θα ζούσε για όλη του τη ζωή μαζί της; Ότι δεν ήθελε άλλη γυναίκα; Ότι μπορεί και να τη έχανε; Ότι δεν του άξιζε;

Όλες οι σκέψεις περνούσαν από το μυαλό του, αλλά δεν επικρατούσε καμιά. Πάντως δε φοβόταν ότι μπορεί να τη χάσει. Αυτό το ενδεχόμενο δεν τον απασχολούσε. Η πεποίθησή του αυτή ήταν ένα μείγμα του εγωισμού του και της απέραντης αγάπης που αισθανόταν γι’ αυτήν. Έτσι δεν τον τρόμαζε ο χωρισμός, ούτε καν ο θάνατος.

Πριν τη γνωρίσει, ο θάνατος τον απασχολούσε. Δεν τον φοβόταν, σχεδόν τον προκαλούσε. Δεν ήθελε να γεράσει. Και αφού δεν έβλεπε κανένα σκοπό στη ζωή, έβλεπε το θάνατο σα λύτρωση. Η εφηβεία του ήταν μια διαρκής πάλη με το ένστικτο του θανάτου. Η επαναστατικότητά του δεν οφειλόταν σε κάποια ιδεολογία, η οποία πρέσβευε την επανάσταση σαν λύση των προβλημάτων του ανθρώπου, αλλά στην κόντρα του, στην πρόκλησή του στο θάνατο. Ήταν διατεθειμένος να πεθάνει για να επικρατήσει το δίκαιο ή για να μάθει τα μυστικά του Σύμπαντος.

Τώρα οι σκέψεις αυτές είχαν ατονήσει. Τον είχε συνεπάρει η ύπαρξή της πλάι του. Αυτό τι σημαίνει άραγε; Ότι ο έρωτας είναι επαναστατικός ή όχι; Δεν μπορούσε να δώσει απάντηση σε αυτό. Σκεφτόταν όμως ότι ο έρωτας και η επαναστατικότητα των ανθρώπων έχουν τουλάχιστον ένα κοινό γνώρισμα. Την αφέλεια. Είναι φανερό ότι ένας ερωτευμένος είναι αφελής, με την έννοια ότι ζει στο δικό του προσωπικό κόσμο, χωρίς να τον ενδιαφέρουν τα γεγονότα που συμβαίνουν, χωρίς να μπορεί να αποκωδικοποιεί τα μηνύματα που δέχεται. Το ίδιο γίνεται με τους γνήσιους επαναστάτες, όχι αυτούς που κυνηγούν την εξουσία. Τους έχουν κατακλύσει οι ιδέες της επαναστατικής τους θεωρίας και παύουν να σκέφτονται ορθολογικά. Όταν επανέρχονται στην πραγματικότητα, νιώθουν προδομένοι. Τώρα, αν συνυπάρχουν έρωτας και επανάσταση, τα πράγματα είναι τελείως ανεξέλεγκτα.

Ένα άλλο απόσπασμα:

Έπιασε τώρα μια άλλη διάσταση του χρόνου...doc (31,5 kB)

 Εξώφυλλο βιβλίου σε pdf.

exof2_test.pdf (564,6 kB)